Marit, door jeugdzorg geplaatst in Frankrijk

“In Frankrijk kon ik voor het eerst echt mezelf zijn.”

Marit was 16 jaar toen ze door Jeugdzorg naar Het Gewone Leven in Frankrijk werd geplaatst.

Soms is het goed om voor een langere periode afstand te nemen van een omgeving of netwerk die niet langer als prettig of goed wordt ervaren. Drie maanden in een mooi en rustig gedeelte van Frankrijk kan dan de uitkomst zijn.

De nu 18-jarige Marit heeft haar leven op orde. Ze volgt een studie waar haar hart sneller van gaat kloppen, geniet van het moederschap en staat met een positief gevoel in het leven.

In haar jonge jeugd werd ze uit huis geplaatst, samen met haar oudere zus, maar door de beperking van haar zus konden ook de zussen niet bij elkaar blijven. Toch blijven ze een sterke band houden: “Mijn zus is alles voor mij. Ik zou letterlijk alles voor haar over hebben.” Dat blijkt een brute waarheid te worden, wanneer hun moeder door verslavingsproblematiek in de schulden komt bij dealers. Wanneer betalingen uitblijven, wordt haar zus bedreigd. Hierdoor komt Marit op 14-jarige leeftijd onder druk in de prostitutie, om zo de schulden van haar moeder te kunnen betalen en haar zus te beschermen.

Twee jaar zet dit zich voort en heeft ze het gevoel niet anders te kunnen. Ze wil graag uitstappen, maar haar omgeving en het netwerk waarin ze zich bevindt maken dat extra moeilijk. Totdat ze de moed verzameld en naar een bekende politieagent stapt. Samen met haar voogd wordt Marit uiteindelijk voor een keuze gezet: Of (weer) naar een gesloten instelling of naar Het Gewone Leven in Frankrijk. Ze had amper de keuze gemaakt en ze zat al bij het beheerdersechtpaar Rolf en Clazien in de auto naar Frankrijk.

“Eerst was ik boos, ik voelde me gedumpt. Maar na een tijdje was het oké. Er is een duidelijke structuur, vaste tijden voor vaste dingen, zoals het doen van boodschappen en vrije tijd. De dinsdagen zijn bijvoorbeeld voor het knutselen, daar heb ik vogelhuisjes gemaakt met Rolf. Een andere dag ging ik dan aan de schoonmaak met Clazien. Een vast stramien, duidelijke structuur. Maar ze doen zich strenger voor dan ze zijn hoor! Als het nodig was, konden we er prima vanaf wijken. Dat was fijn.” 

“Ik vond het waardevol om in een soort normale gezinsvorm te leven, dat was nieuw voor mij. Er was ook veel vrijheid om mijn verhaal te doen. Wat ik het meest bijzonder vond, was dat ik daar voor het eerst echt mezelf kon zijn. Daardoor was het makkelijk om ook de moeilijke gesprekken te voeren. Het was heel fijn om te weten dat ik altijd bij Rolf en Clazien terecht kon.” Het beheerders echtpaar woont op de verblijfslocatie in een aparte woning. Marit heeft ook nu nog een goede band met Rolf en Clazien. Het vertrek na drie maanden was dan ook dubbel. “Het familiegevoel waar ik altijd zo naar heb verlangd en daar heb gevonden, vond ik moeilijk om los te laten. Maar het was ook goed om verder te gaan. En nu gaat het goed. Ik ben erg veranderd door Frankrijk. Voor Frankrijk had ik schijt aan alles. Nu was alles nieuw, ik kreeg een nieuwe start en mag mijn leven positief opbouwen. Er is geen ruimte meer voor die negativiteit.”

De toenmalige voogd van Marit:

“Wanneer problematiek moeilijk te doorbreken is, kan het goed zijn om even helemaal uit het netwerk gehaald te worden. Daar is Het Gewone Leven in Frankrijk een ontzettend mooie plek voor. Het is de plek om tegen jezelf aan te lopen, persoonlijk en confronterend, maar je moet verder.” Zij heeft het contact goed in stand gehouden tijdens Marits verblijf in Frankrijk. Minstens één keer in de week een telefoongesprek. Marit vond dat in het begin lastig: “Ik voelde me in de steek gelaten. Maar het was fijn dat ze het contact onderhield. Ik voelde me ook erg alleen en dat contact heeft de band tussen ons wel sterker gemaakt.”

Contact onderhouden met haar zus kon in deze periode niet. Zij woonde bij haar moeder en juist dat was de omgeving die niet gezond voor haar was. Inmiddels is het contact met haar zus hersteld, maar de banden met haar moeder heeft ze verbroken.

Lees hier meer informatie over Het Gewone Leven.