Persoonlijke verhalen

Bij Terwille geloven we dat ieder mens bestemd is om vrij te zijn. Als je zelf vastzit aan een bepaald middel of gewoonte kan een verslavingsvrij leven ver weg lijken. Het kan vaak een gevecht zijn en je moet er hard voor knokken. Maar de persoonlijke verhalen van Maria, Niels, Emiel, Janine en anderen laten zien dat er een nieuw perspectief mogelijk is. Je kunt ze hieronder lezen.

Sharona: ik wil nooit weer zo diep vallen

“Sharona raakte verslaafd aan cocaïne en kreeg hulp van Terwille. Lees verder

Marit, door Jeugdzorg geplaatst in Frankrijk

“Soms is het goed om voor een langere periode afstand te nemen van een omgeving of netwerk die niet langer als prettig of goed wordt ervaren. Drie maanden in een mooi en rustig gedeelte van Frankrijk kan dan de uitkomst zijn.” Lees verder

Beheerdersechtpaar Rolf en Clazien

“Het Gewone Leven is een plek waar vrouwen ver genoeg weg zijn van hun ‘oude’ omgeving om rust en veiligheid te ervaren om na te kunnen denken over de vragen ‘wie ben ik?’ en ‘wat wil ik eigenlijk verder met mijn leven?’.” Lees verder

Swanny, Programma Regisseur Forensische Zorg

“Als programmaregisseur ben ik verantwoordelijk voor de forensische zorg binnen Terwille. Dit heeft echt mijn passie. Op de Spetse Hoeve heb ik mijn visie op forensische zorg verder ontwikkeld. Ik heb hier gewoond en deze locatie gecoördineerd, hierdoor had ik zicht op verschillende processen van zowel de cliënt als de hulpverlener.” Lees verder

Trees, vrijwilliger

“In december 2018 ging de telefoon. Een medewerker van Terwille informeerde naar wat ik zoal deed. Ik had net ontslag genomen bij een verpleeghuis, omdat ik me daar niet helemaal kon geven.De medewerker van Terwille vroeg of ik wilde helpen bij het opzetten van een beschermde woonvorm voor vrouwen die te maken hebben gehad met prostitutie, mensenhandel, verslaving en/of detentie.” Lees verder

Cathy, ervaringsdeskundige

“Ik durf eigenlijk wel te zeggen dat ik zwaar gelukkig ben met mijn baan als ervaringsdeskundige, want dak- en thuislozen hebben mijn hart en dat heeft een reden. Bij Terwille ben ik in een warm bad terechtgekomen.” Lees verder

Ervaringsdeskundige in opleiding: Rieke Schilder

Rieke Schilder (24) is stagiaire ervaringsdeskundige bij Terwille  in het Mirtehuis, een beschermd wonen plek voor vrouwen die gebukt gaan onder verslaving en prostitutie. Dat ze deze plek als ervaringsdeskundige nu inneemt is niet vanzelfsprekend. Op jonge leeftijd maakte ze veel mee, werd er misbruik van haar gemaakt en is ze haar hele puberteit zwaar depressief geweest. Lees verder

Erik de Vos: minder behandelen, meer leven

Bestuurder Erik de Vos droomt van een wereld vol hoop: hoe uitzichtloos het leven ook lijkt, het glas is halfvol! Voor iedereen is er herstel en een betere toekomst mogelijk. Een leven dat leidt tot tevredenheid, rust en acceptatie en vooral meer vrede. Lees verder

Veronique: andere keuze maken in de lockdown

Veronique werkte een tijdje in het buitenland als erotisch masseuse, totdat ze begin 2020 besloot weer terug naar Nederland te komen. “Het ging daar niet helemaal lekker en ik miste mijn familie,” vertelt Veronique.  Lees verder

Talentenplein - samen maken we het verschil

In 2020 zijn Folkert en Bauwina werkzaam bij Terwille voor het project Talentenplein. Samen met andere collega’s van Terwille begeleidden zij cliënten naar een baan.  Lees verder

Jasmijn: ervaringsdeskundige bij het Mirtehuis

Jasmijn (33 jaar) is ervaringsdeskundige bij het Mirtehuis. Dit is een beschermde woonlocatie van Terwille voor vrouwen die uit de prostitutie willen stappen. Zelf is Jasmijn zeven jaar verslaafd geweest aan cocaïne en speed en werkte ze zes jaar lang in de prostitutie. Nu mag ze vrouwen ondersteunen die hetzelfde hebben meegemaakt als zijzelf. Lees verder

Gevolgen van de coronacrisis: gemakkelijker even contact

De gevolgen van de coronacrisis in onze zorgverlening zijn groot en vergde een grote flexibiliteit van zowel zorgvragers als zorgverleners. We spreken met psychiater en regiebehandelaar Jan van Veen en twee cliënten over hun ervaringen.  Lees verder

Anna: vrijwillig in de prostitutie?

Op 21-jarige leeftijd belandt Anna in de prostitutie. Vrijwillig. Tenminste … hoe vrijwillig is het, als je zelfbeeld beschadigd is door trauma’s? Als je hunkert naar een manier om ertoe te doen? Als je van jongs af hebt geleerd dat mensen jou pijn mogen doen? Om hier antwoord op te kunnen geven, vertelt Anna haar verhaal. Lees verder

Ester: behandelaar en begeleider bij de Spetse Hoeve

Ester Strockmeijer (25) werkt als behandelaar en begeleider op de Spetse Hoeve van Terwille. Een plek waar ex-gedetineerden wonen en werken aan herstel. “Ik voel me hier thuis”, zegt Ester. “We gaan gelijkwaardig met elkaar om. Onze cliënten zijn mensen met een eigen verhaal. Daar mag ik naar luisteren. En zij naar mij.” Lees verder

Rob: therapie via beeldbellen

Rob is 39 jaar. Hij heeft een vriendin en twee kinderen, maar door zijn verslavingsproblemen woont hij tijdelijk ergens anders. Sinds het wat beter met hem gaat, komt hij wel regelmatig bij zijn vriendin en de kinderen thuis. Bij Terwille neemt Rob deel aan de terugvalpreventiegroep. Door de corona-maatregelen vindt de groepstherapie op dit moment alleen online plaats. Rob vertelt over zijn ervaringen. Lees verder

Stanley: project Mien Stee

Stanley (51) zwerft 10 jaar lang van adres naar adres, tot hij in aanraking komt met het project Mien Stee van Terwille. Hier krijgt hij de kans om van de straat af te komen en een nieuw leven op te bouwen. “Nu heb mijn leven weer in eigen hand en dat voelt goed,” vertelt Stanley Lees verder

Johan: Paardencoaching Spetse Hoeve

Johan (40 jaar) is twintig jaar verslaafd geweest en kwam na een periode van drugs, criminaliteit en een leven op straat voor de zoveelste keer in detentie. Momenteel woont hij bijna twaalf weken op de Spetse Hoeve en is hij begonnen aan zijn nieuwe leven. Lees verder

Nastassia: veel om voor te vechten

Nastassia is een mooie vrouw met twee lieve dochters. Ze is getrouwd met haar jeugdliefde en komt uit een grote Hindoestaanse familie, waarin veel wordt gedeeld en gevierd. Zo’n leven associeer je niet snel met een alcoholverslaving. Toch moest Nastassia daar tegen vechten. Ook nu ze clean is, knokt ze nog steeds: “De verslaving zit in mijn hoofd. Ik zal altijd alert moeten blijven.” Lees verder…

Lea: chaos en rust

Lea is 21 jaar. Net geen kind meer zou je denken. Maar een onbezorgd kind heeft Lea nooit kunnen zijn door haar jeugd met verslaafde ouders en structureel misbruik. Via verkeerde contacten belandt ze al jong in de prostitutie. Na een heftig incident komt Lea in contact met de politie en krijgt ze een veilige plek bij Terwille in Frankrijk. De rustige, huiselijke omgeving op het Franse platteland vindt ze fijn, maar ook heel eng… Lees verder…

Niels helpt als ervaringsdeskundige

Na een verslaving van tien jaar gaat Niels op zijn 22e de kliniek in. Nu loopt hij stage bij Terwille voor zijn opleiding Ervaringsdeskundige en werkt hij mee aan het preventiewerk reLEGS. Hij vertelt zijn verhaal aan jongeren. “Ik ben maar een paar jaar ouder dan de jongeren en ik denk dat dat wel indruk maakt.” Lees verder…

Henk en Geja: seksverslaafd in een relatie

Henk en Geja zijn nuchtere Groningers en geen praters. Toch vertellen ze hun verhaal. Dat ze sámen hun verhaal vertellen, is bijzonder: Henk was jarenlang seksverslaafd. Na 28 jaar huwelijk stelt Geja hem voor een duidelijke keuze: “Je moet hulp zoeken, of anders is het klaar tussen ons.” Lees verder…

Johan: een pornoverslaving doorbreken

“Aan de buitenkant ben ik een keurige vijftiger. Degelijk: gelukkig getrouwd, een aantal kinderen en kerkelijk actief,” zo beschrijft Johan zichzelf in een paar woorden. “Voor anderen ben ik een steunpilaar.” Maar wat hij met niemand kan delen, is dat hij worstelt met een pornoverslaving. “Ik zat vast in een cirkel. Het lukte me niet om die op eigen kracht te doorbreken.” Lees verder…

Maria: uit de greep van mensenhandel

Maria komt via mensenhandelaren in de prostitutie terecht. Via het uitstapprogramma van Terwille ontsnapt ze uit hun greep. “Ik hoef nu geen dingen meer te doen omdat een ander dat zegt.” Lees verder…

Robert: een leven online

Wie is er tegenwoordig niet online? Veel mensen brengen dagelijks uren door op internet. Mailen, surfen of online een spel doen is heel normaal. Een bekend online spel is ‘World of Warcraft’. Een speler leidt een leven in een virtuele wereld met veel uitdagingen. Maar wat als dit leven aantrekkelijker wordt dan de realiteit? Hoe komt iemand ertoe zijn leven ten koste te laten gaan van echte contacten? Lees verder…

Emiel: fietsen met je therapeut

In 2013 meldt Emiel zich bij Terwille in Groningen met een cannabis- en cocaïneverslaving. “Ik blowde al sinds mijn vijftiende. Het begon als probeersel met vrienden. Maar al snel deed ik het elke dag.”  Lees verder…

Janine: van raam naar baan

Janine (niet haar echte naam) belandt vanuit Tsjechië in een seksclub in Drenthe. Maar na drie jaar werken in de club, is ze óp. Ze kan het werken in de seksbranche lichamelijk en geestelijk niet meer aan.  Lees verder…

Hendrik: Ik ben er nog steeds

Hendrik groeit op in de Oranjebuurt van Groningen. “Niet de minste buurt,” typeert hij. Maar achter de voordeur ziet het er bij Hendrik thuis minder mooi uit: al op jonge leeftijd wordt hij geconfronteerd met het overmatige alcoholgebruik van zijn moeder. “Soms was het zelfs zo erg dat ik een ambulance moest bellen.” Lees verder..

Mike: zo min mogelijk betutteling

Hoe is het om van de straat af te zijn en weer onder een eigen dak te wonen? “Een huis is een grote verantwoordelijkheid”, vertelt de inmiddels ex-dakloze Mike, “maar als buddy’s helpen we elkaar hierbij.” Lees verder…

Samuël: doelloos op straat

“De straat maakt je verslaafd,” zegt Samuël (27). “Mensen hebben een eigen plek nodig. Hoe korter iemand op straat blijft, hoe beter.” Samuël spreekt uit ervaring. Hij was maandenlang dakloos en “zwierf doelloos rond”, zoals hij zelf zegt. Nu heeft hij weer een huis. “Dit is veel beter dan op straat. Lees verder…

Sander: ik rookte al op mijn zevende

Sander groeit op in een gezin met zeven kinderen, waar het heel normaal is om te roken en te blowen. “Ik kreeg mijn eerste sigaret op mijn zevende. Van mijn moeder. Iedereen vond het grappig, behalve mijn vader. Ik heb een paar maanden ongestoord kunnen roken, totdat hij erachter kwam en me de sigaretten afpakte.” Maar Sander is er dan al zo afhankelijk van dat hij zelf stiekem weer begint. Lees verder…

Sanne: in balans na de partnergroep

Sanne is getrouwd met een man die alcoholverslaafd is. Net als veel partners voelt ze zich schuldig aan de verslaving van haar man. Als Sanne bij Terwille binnenkomt, is ze vooral aan het overleven: “Ik was een klein hoopje mens, vol angst, schaamte en schuld. Ik voelde me waardeloos, ik haatte mijzelf.” Lees verder…

Sidney: gered van verslaving

Op zijn dertiende kwam Sidney in aanraking met cocaïne. Later kwam daar nog heroïne bij. Meer dan twintig jaar is hij daaraan verslaafd geweest. Toch heeft hij altijd door zijn geloof geweten dat hij gered zou worden. Lees verder…

Kornelis: hier heb ik een naam

Al bijna twintig jaar krijgt de Friese Kornelis (60) ondersteuning van Terwille. De laatste acht jaar komt begeleider Janneke bij hem thuis. Haar trouwe komst is voor Kornelis van grote waarde: “Ik vind het belangrijk dat er iemand komt die ik ken. Dan ben ik geen nummer, maar heb ik een naam.” Lees verder…