Matthijs Boersma (31) gaat regelmatig met preventiewerkers van Terwille mee naar mbo-scholen om workshops te geven over middelengebruik. Toen hij zelf op het mbo zat, was hij verslaafd aan cocaïne en alcohol. “Ik zat regelmatig zo stoned als een kanarie in de klas,” vertelt hij nu. Hij weet als geen ander hoe klein de stap van blowen naar harddrugs kan zijn. Die kennis brengt hij graag over op jongeren. Zodat zij gezonde keuzes kunnen maken.
“Ik vul de theorie van de workshops aan met mijn ervaring”, vertelt Matthijs. Hij kiest er bewust voor om zijn verhaal te delen, maar dat vindt hij niet altijd gemakkelijk. “Vaak ben ik de avond voor de workshop al superzenuwachtig. Ik ben niet trots op mijn verhaal en vind mezelf niet zo bijzonder. En door mijn PDD-Nos en ADD word ik zenuwachtig als mensen mij aankijken. Maar in de klas vertel ik mijn verhaal in kleine stukjes, dat past bij mij.”
Workshops over middelengebruik
De workshops op het mbo zijn onderdeel van het jongerenprogramma reLEGS van Terwille. Om jongeren een gezonde leefstijl aan te leren geeft Terwille verschillende trainingen op scholen over karaktervormende thema’s als weerbaarheid en imago. Voor jongeren vanaf 15 jaar heeft Terwille ook thematische workshops over middelengebruik, terugvalpreventie, seksualiteit en loverboyproblematiek. De theorie wordt aangevuld met veel interactie met de leerlingen en praktijkverhalen. Zoals het verhaal van Matthijs. “We doen het samen. Een van de jongerenwerkers vertelt bijvoorbeeld over de invloed van middelengebruik op je hersenen en vraagt dan aan mij: hoe werkte dat bij jou Matthijs? En dan vertel ik hoe het gebruik mijn gedrag en keuzes beïnvloedde. Zo kom je spelenderwijs op een heel verhaal, theorie en praktijk bij elkaar, en loopt het spontaan en soepel.”
Iedereen kent wel iemand
“De workshop is een wisselwerking met de jongeren”, zegt Matthijs. “Het valt me op dat ze veel vragen durven stellen. Vaak willen ze weten of ik ben gepusht door vrienden en hoe lang ik heb gebruikt. Ik denk dat het heel zinvol is om met jongeren over de gevaren van alcohol en drugs te praten. Ze komen er zelf mee in aanraking of zien het om zich heen. Iedereen kent wel iemand die drinkt of blowt. Op deze leeftijd lijkt het soms normaal om te gebruiken als al je vrienden het doen.”
Nieuwe schoenen
Het doel van de workshop is om leerlingen bewust te maken van hun eigen alcohol- en drugsgebruik, maar ook om signalen van anderen te herkennen. Matthijs vertelt: “Sommige jongeren grijpen bijvoorbeeld alles aan om bier te drinken. Dat deed ik zelf ook. Als ik nieuwe schoenen had, vond ik dat al reden voor een biertje. Wanneer iemand in je omgeving om dit soort redenen regelmatig om 12 uur ’s middags al aan het bier zit, dan is dat een signaal. We moedigen leerlingen aan om met hun vrienden of vriendinnen hierover te praten.”
Vragen stellen
Een workshop is voor leerlingen een mooie kans om informatie te halen, vindt Matthijs. “Ik ben vaak verrast over het enthousiasme en de openheid in de klassen. Laatst bleef er een leerling na de les hangen. Hij had een behoorlijk moeilijke situatie thuis en kreeg door de workshop de moed om zijn vragen te stellen. Dat vond ik heel bijzonder. Ik denk dat het voor jongeren makkelijker is om naar ons toestappen dan naar een leraar. En mensen herkennen zich in mijn verhaal. Ik vertel hoe ik er zelf doorheen ben gegaan. Ik ben geen hulpverlener, maar probeer jongeren uit te leggen hoe snel het kan gaan, van blowen naar XTC of andere harddrugs.”
Intensive care
Een belangrijk punt dat Matthijs vaak noemt, is: laat je niet meeslepen en maak in ieder geval je school af. “Ik heb zelf meer dan de helft van mijn schooltijd gemist of zat zo stoned als een kanarie in de klas. Ik kon goed leren en begon op de havo, maar door mijn verslaving heb ik uiteindelijk de mavo met mijn hakken over de sloot gehaald. Daarna ging ik naar de middelbare hotelschool. Die opleiding heb ik nooit afgemaakt, want ik werd ziek. Mijn organen hadden een flinke klap gekregen door het middelengebruik en ik belandde met een ontstoken alvleesklier op de intensive care.”
Totaalpakket
Na twee ziekenhuisopnames denkt Matthijs: zo kan het niet doorgaan. Hij besluit zijn probleem aan te pakken en gaat er meteen 100% voor. Hij blikt terug: “Ik dacht, als ik toch moet afkicken, geef me dan maar meteen het totaalpakket. Ik ging een aantal maanden naar een kliniek. De eerste maand vloog ik er doorheen, daarna kreeg ik wel een inzinking.” Vanaf die tijd gaat hij met ups en downs langzaam omhoog. Hij zegt nu: “Mijn tijd in de opnamekliniek was zwaar, maar ook goed. Ik durfde er te zeggen wat ik op mijn hart had.”
In een roes
Op dit moment heeft Matthijs nog behandeling en begeleiding van Terwille en helpt hij mee met preventielessen op scholen. Ook organiseert hij van alles rondom het voetbalteam van Terwille. Hij vindt het fijn om bezig te zijn: “Ik leefde jarenlang in een roes, maar nu geniet ik weer van dingen. Ik hou ervan om met anderen onderweg te zijn en zet mijn ervaring graag in om anderen te helpen. Daar word ik vrolijk van.”
Tips en tricks
Het preventiewerk past bij Matthijs. “Het is mooi om op zo’n vrijblijvende en open manier mijn kennis te delen en tips en tricks te geven. Ik denk zeker dat het helpt als er iemand zoals ik voor de klas staat. Iemand die vertelt dat hij zelf alle signalen heeft genegeerd en wat het effect daarvan is geweest. De leerlingen kunnen thuis via hun telefoon of computer ook anoniem met een jongerenwerker chatten als ze dat willen. Over zichzelf, of als ze zich bijvoorbeeld zorgen maken over een familielid of vriend of vriendin.”
Kijk voor meer informatie op http://doe-relegs.nl